พลาสติก นักวิทยาศาสตร์ได้สร้างพลาสติกเพื่อขึ้นไปใช้บนอวกาศ

พลาสติก ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มนุษย์ให้ความสำคัญกับการสำรวจอวกาศเป็นอย่างมาก เพราะเราฝันอยู่เสมอว่าสักวันหนึ่งจะออกจากโลกไปสำรวจ และเอาชีวิตรอดบนดาวเคราะห์ดวงอื่นนอกจากอวกาศแล้ว โลกนี้ยังมีปริศนาที่ยังไม่ได้ไขอีกมากมาย เช่น มีอะไรซ่อนอยู่ในโลกนี้ หรือในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่

งานฝีมืออันน่าอัศจรรย์ของธรรมชาติ ร่องลึกบาดาลมาเรียนา จนถึงตอนนี้ส่วนที่ลึกที่สุดของมหาสมุทรที่มนุษย์ค้นพบคือร่องลึกก้นสมุทรมาเรียนา ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาประเทศต่างๆได้ส่งยานสำรวจใต้ทะเลลึกจำนวนมากเพื่อสำรวจ เพื่อค้นพบสิ่งที่ไม่รู้จัก โดยไม่คาดคิดที่ความลึก 10,928 เมตร ในร่องลึกบาดาลมาเรียนามีบางสิ่งที่นักวิทยาศาสตร์ไม่ต้องการเห็น นั่นคือพลาสติกแล้วอะไรอยู่ในร่องลึกบาดาลมาเรียนา พลาสติกมาไกลขนาดนี้ได้อย่างไร มีดินแดนบริสุทธิ์บนโลกที่ไม่ปนเปื้อนด้วยพลาสติกหรือไม่

แหล่งขยะพลาสติกที่ด้านล่างของร่องลึกบาดาลมาเรียนา ร่องลึกบาดาลมาเรียนาเป็นร่องลึกมหาสมุทรที่ลึกที่สุดที่มนุษย์รู้จัก แต่ละจุดมีทางโค้งที่มีความลึกต่างๆกัน รวมความยาวประมาณ 2,550 กิโลเมตร เหตุผลที่เราอยากจะแนะนำสิ่งนี้คือเราหวังว่าทุกคนจะเข้าใจว่าร่องลึกบาดาลมาเรียนา ไม่ได้มีความลึกเท่ากันทั้งหมด มีเพียง 10,928 เมตรเท่านั้นที่เป็นระดับสูงสุดในปัจจุบัน และอาจมีอื่นๆอีก ร่องลึกอาจลึกกว่านั้น 10,928 เมตร

ร่องลึกบาดาลมาเรียนาเป็นหนึ่ง ในพื้นที่ที่รุนแรงที่สุดแต่ไม่ว่าในกรณีใด ทุกคนต่างอยากรู้อยากเห็นมากว่ายอดเขาเอเวอเรสต์ตั้งอยู่ที่ใด ผู้คนจึงได้สำรวจในระดับความลึกต่างๆกัน ด้วยการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องของอุปกรณ์สำรวจในร่องลึกบาดาลมาเรียนา การไล่ล่าขีดจำกัดส่วนที่ลึกที่สุดของร่องลึกบาดาลมาเรียนาได้รับการศึกษามากที่สุด

เมื่อพิจารณาจากภาพถ่ายสาธารณะ และคำอธิบายของนักวิจัยร่องลึกบาดาลมาเรียนาเกือบจะทำลายจินตนาการของผู้คน เพราะเราเชื่อเสมอว่าจะไม่มีชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีความดันสูง อุณหภูมิต่ำ และขาดแคลนวัสดุ แต่จริงๆแล้วมีสิ่งมีชีวิตมากมายอาศัยอยู่ในเหวแห่งนี้ ตามข้อมูลแรงโน้มถ่วงของโลกลดความลึกของน้ำทะเลลง 100 เมตรและแรงดันน้ำของน้ำทะเลเพิ่มขึ้น 1 เมกะปาสกาล แรงดันเฉลี่ยของทะเลลึกคือ 38 เมกะปาสกาล และแรงดันสูงสุดสามารถเข้าถึง 110 เมกะปาสกาล

สิ่งมีชีวิตในร่องลึกบาดาลมาเรียนา แม้ว่าอวัยวะในการมองเห็นของพวกมันจะเสื่อมโทรมลง เนื่องจากการจมอยู่ใต้น้ำเป็นเวลานานในก้นทะเลอันมืดมิด แต่การอยู่รอดของพวกมันก็ยังดีอยู่มาก นักวิทยาศาสตร์มีความสุขมากที่ได้เห็นสิ่งมีชีวิตเหล่านี้แต่เดิมอาศัยอยู่อย่างอิสระที่ก้นทะเล พวกเขายังคร่ำครวญถึงพลังแห่งชีวิต แต่นักวิทยาศาสตร์แทบไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น เห็นปรากฏอยู่ในลานตา มันเป็นพลาสติก มีขยะ 8.5 ล้านตันในมหาสมุทรทุกปี

ผลิตภัณฑ์พลาสติกควรถือเป็นเรื่องธรรมดาในชีวิต มันสะดวกสำหรับคนใช้ แต่ก็พังยากเช่นกัน ก่อให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมอย่างรุนแรง จากมุมมองของเรา พลาสติกที่บุกรุกมหาสมุทรอาจจำกัดอยู่แค่ผิวน้ำหรือกลางมหาสมุทร แต่เราไม่คาดหวังว่าพลาสติกจะไปถึงส่วนที่ลึกที่สุดของมหาสมุทร การแก้ปัญหามลพิษจากพลาสติกเป็นเรื่องเร่งด่วน

ปรากฏว่าในปี 2019 นักสำรวจจากสหรัฐอเมริกาไปที่ Challenger Abyss ในร่องลึกบาดาลมาเรียนาเป็นการส่วนตัวเพื่อสำรวจ ความลึกของเหวสูงถึง 10,928 เมตร สร้างสถิติใหม่ เขาภูมิใจในความสำเร็จของเขาเมื่อเขากลับขึ้นมาบนผิวน้ำ แต่ก็แสดงความกังวลอย่างมาก เพราะเขาเห็นถุงพลาสติกจำนวนมากที่ก้นทะเลที่ระดับความลึกนี้

ถุงพลาสติกก้นทะเลลึก 1,0928 เมตร การค้นพบนี้พิสูจน์ได้อย่างไม่ต้องสงสัยว่า พลาสติก ประสบความสำเร็จในการบุกรุกโดยไม่คำนึงถึงความลึก และเนื่องจากย่อยสลายได้ยาก พลาสติกเหล่านี้จึงยังคงอยู่ที่ก้นทะเลเป็นเวลานาน สร้างมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมที่นี่ ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษตรวจสอบร่องลึกที่ลึกที่สุดในโลก 6 แห่ง พวกเขาพบว่าเกือบ 80 เปอร์เซ็นต์ของสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ที่นั่นมีพลาสติกอยู่ในระบบย่อยอาหารของพวกมัน

ตัวอย่างเช่น ตัวอย่างร่องลึกบาดาลมาเรียนา มีปริมาณพลาสติกสูงกว่าสิ่งมีชีวิตในทะเลที่กินเข้าไป กุ้งพลาสติกได้ชื่อมาจากร่างกายของพวกมันเต็มไปด้วยขยะพลาสติก การค้นพบนี้ตีพิมพ์ในวารสารราชสมาคมวิทยาศาสตร์เปิด แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า ไม่มีระบบนิเวศทางทะเลใดบนโลกที่ไม่จำเป็นต้องสร้างมลพิษจากพลาสติก

เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญว่า นอกเหนือจากพลาสติกขนาดใหญ่ที่มองเห็นได้ มลพิษที่น่ากลัวยิ่งกว่าอาจเป็นไมโครพลาสติก ไมโครพลาสติกนี้เกิดขึ้นหลังจากที่พลาสติกแตกอย่างต่อเนื่องภายใต้แรงกระแทกต่างๆ และมักมีขนาดเล็กกว่า 5 มิลลิเมตร ซึ่งบ่งชี้ว่าไมโครพลาสติกนั้นมองเห็นได้ยาก พบในไมโครพลาสติกทุติยภูมิที่เกิดจากการสลายตัวของพลาสติกจำนวนมาก

ไมโครพลาสติกภายใต้กล้องจุลทรรศน์ เหตุผลที่นักวิทยาศาสตร์ให้ความสนใจเป็นพิเศษกับสถานะมลพิษของไมโครพลาสติก ส่วนใหญ่เป็นเพราะไมโครพลาสติกเหล่านี้ ถูกกลืนกินโดยสิ่งมีชีวิตใต้ทะเล และเข้าสู่วงจรของระบบนิเวศ ท้ายที่สุดเราอาจไม่รู้เกี่ยวกับการบุกรุก ฟิสเชอร์กล่าวว่าพบขยะจำนวนมากและไมโครพลาสติก ในเนินดินตะกอนความสูง 5,000 เมตรของร่องลึกคูริล-คัมชัตกา

พลาสติกส่วนใหญ่ใช้ทำอวนจับปลาและบรรจุภัณฑ์เป็นหลัก ไมโครพลาสติกมีตั้งแต่ 60 ถึง 2,000 ชิ้นต่อตารางเมตร โดย 75 เปอร์เซ็นต์ เป็นเส้นใยไมโครพลาสติกที่มีขนาดเล็กกว่า 1 มิลลิเมตร ไมโครพลาสติกที่เข้าสู่วงจรระบบนิเวศ ในปริมาณที่ติดตามเมื่อเวลาผ่านไป แน่นอนว่าคุณอาจสงสัยว่าเหตุใดสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในทะเลลึก จึงมีไมโครพลาสติกในระดับที่สูงกว่าไมโครพลาสติกที่พื้นผิวทะเล สาเหตุหลักมาจากการขาดแคลนทรัพยากรสิ่งแวดล้อม

ท้ายที่สุดมีสารอาหารน้อยมากที่ก้นทะเลสามารถกินได้ ดังนั้นกินมากขึ้นเมื่อคุณเป็นพลาสติก นอกจากนี้อันตรายของไมโครพลาสติกจะปรากฏขึ้น หลังจากผ่านไปนานเท่านั้นเมื่อเทียบกับพลาสติกหลายชนิด เส้นทางของไมโครพลาสติกสู่มหาสมุทร จึงเป็นเรื่องง่ายที่จะดูดซับสารอินทรีย์อย่างถาวร และกระจายไปตามห่วงโซ่อาหาร ทั้งนี้นักวิทยาศาสตร์หลายคนเชื่อว่า ผลกระทบของไมโครพลาสติกต่อระบบนิเวศยังคงรุนแรง หากมนุษย์ไม่ทำอะไรเลย

ไมโครพลาสติกเหล่านี้จะเข้าสู่ร่างกายของเราไม่ช้าก็เร็ว เมื่อระบบนิเวศหมุนเวียนในบริบทนี้ นักวิทยาศาสตร์หลายคน จึงเรียกร้องให้มีการติดฉลากไมโครพลาสติกว่า เป็นสารมลพิษอินทรีย์ที่คงอยู่ถาวร ไมโครพลาสติกจำนวนเล็กน้อยยังคงอยู่ในร่างกายและส่งผลต่อสุขภาพ แน่นอน นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่าแม้มนุษย์ไม่ต้องการเห็นพลาสติกปรากฏขึ้นที่พื้นทะเล แต่หลักฐานกำลังเพิ่มขึ้น ข้อพิสูจน์ว่ามนุษย์ถูกล้อมรอบด้วยพลาสติกมาช้านานในจุดที่มนุษย์เข้าไม่ถึง

นอกจากนี้ การศึกษายังแสดงให้เห็นว่า ปริมาณของไมโครพลาสติกในร่องลึกใต้ทะเลลึกนั้น สูงกว่าในทะเลลึกแบบดั้งเดิมอยู่แล้ว ไมโครพลาสติกในร่องลึก ดังที่เราได้กล่าวไว้ในบทความก่อนหน้านี้ มีสิ่งมีชีวิตมากมายที่อาศัยอยู่ในร่องลึก หินบะซอลต์มาเรียนา ดังนั้น นักวิทยาศาสตร์จึงไม่ใช่แค่เก็บตัวอย่างจากน้ำ แต่ยังมีตัวอย่างมากมายจากสิ่งมีชีวิต

น่าตกใจที่การปนเปื้อนในร่องลึกของก้นทะเล ดูเหมือนจะทวีความรุนแรงมากขึ้นตามความลึก ตัวอย่างเช่น ร่องลึกบาดาลมาเรียนาได้กลายเป็นพื้นที่ ที่ได้รับผลกระทบจากมลพิษไมโครพลาสติกมากที่สุด เมื่อเทียบกับบริเวณมหาสมุทรอื่นๆ จากผลการวิจัยของ Peng X. et al. เมื่อเปรียบเทียบกับการศึกษาอื่นๆอีก 8 ชิ้น ไมโครพลาสติกจำนวนมากในตัวอย่างน้ำด้านล่างสูงถึง 13.51 ต่อลิตร และปริมาณไมโครพลาสติกในตะกอนสูงถึง 2200 ต่อลิตร 10,903 เมตร เป็นสี่เท่าของน้ำใกล้แวนคูเวอร์ และ 20 เท่าของตะกอนใต้ทะเลลึกในมหาสมุทรแอตแลนติก

แผนที่การกระจายของไมโครพลาสติก ในภูมิภาคต่างๆร่องลึกบาดาลมาเรียนา เหวและรอยแยกมีไมโครพลาสติกเข้มข้นสูง ท้องทะเลลึกบอกอะไรเรา ไมโครพลาสติกกำลังแพร่กระจายไปทั่วมหาสมุทร และกลายเป็นพื้นที่จัดเก็บที่สำคัญ สำหรับไมโครพลาสติก ถ้าคุณยังคิดว่าก้นเหวและร่องลึกเป็นสถานที่บริสุทธิ์แห่งสุดท้าย ในมหาสมุทรจนถึงตอนนั้น

นอกจากนี้ นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่ากระบวนการของไมโครพลาสติกที่เคลื่อนที่ จากพื้นผิวไปสู่ก้นเหวนั้นค่อนข้างซับซ้อน ในแง่ของกระบวนการทางชีววิทยาและทางกายภาพ ไมโครพลาสติกที่มีความเข้มข้นสูงนี้ชี้ให้เห็นว่า มลพิษสามารถเกิดขึ้นได้รวดเร็วและร้ายแรงกว่าที่เราคิดปริมาณไมโครพลาสติกจำนวนมาก ในมหาสมุทรแปซิฟิกเขตร้อนตะวันออก

ปัจจุบันไมโครพลาสติกถูกกลืนกินโดยสัตว์ทะเลหลายชนิด รวมถึงผู้ผลิตและผู้บริโภค แม้แต่วาฬก็มีไมโครพลาสติกจำนวนมากอยู่ในร่างกาย และนั่นคือสาเหตุที่ของขวัญที่วาฬมอบให้กับท้องทะเลหลังความตาย กลายเป็นช่องทางให้ พลาสติกจมลงสู่ก้นทะเล อย่าปล่อยให้มหาสมุทรกลายเป็นแหล่งทิ้งขยะพลาสติก ดังนั้น เพื่อสุขภาพของระบบนิเวศทางทะเล เรากำลังเผชิญกับปัญหามลภาวะจากพลาสติก อย่าคิดว่าพลาสติกชิ้นใหญ่จะมองไม่เห็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสารมลพิษที่เข้าไปในร่องลึกนี้ยากที่จะระบายออก

บทความที่น่าสนใจ : เครื่องวัดชีพจร การตรวจสอบการเต้นของหัวใจของเด็กทารก