หัดเยอรมัน รูปแบบที่ผิดปกติซ่อนเร้นของโรคหัดเยอรมัน อธิบายได้ ดังนี้

หัดเยอรมัน วิธี PCR ส่วนใหญ่จะใช้ในการวินิจฉัยโรคหัดเยอรมันที่มีมาแต่กำเนิด ในทารกแรกเกิดและเด็กอายุต่ำกว่า 1.5 ถึง 2 ปี เลือดและ swabs จากช่องจมูกทำหน้าที่เป็นวัสดุสำหรับการวิจัย และการวิเคราะห์ปัสสาวะนั้นพบได้น้อย ในช่วงปริกำเนิดตั้งแต่สัปดาห์ที่ 11 ของการตั้งครรภ์จะมีการตรวจน้ำคร่ำของหญิงตั้งครรภ์ และจากสัปดาห์ที่ 22 ถึง 23 จะทำการตรวจน้ำคร่ำและเลือดจากสายสะดือ

วัสดุเหล่านี้สำหรับการวิเคราะห์สามารถหาได้ โดยการเจาะน้ำคร่ำและไขสันหลัง ในการปฏิบัติทางคลินิก วิธีการทางเซรุ่มที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการวินิจฉัยโรคหัดเยอรมัน การตรวจเลือดเพื่อหาแอนติบอดีต่อไวรัส การปรากฏตัวของแอนติบอดีจำเพาะบ่งชี้ว่า ในขณะที่ทำการสุ่มตัวอย่างเลือด ร่างกายของผู้ป่วยกำลังต่อสู้กับโรคนี้ การประเมินผลการศึกษาดำเนินการ

โดยคำนึงถึงลักษณะของการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันของร่างกายต่อการแทรกซึมของไวรัส ทำให้สามารถแยกแยะกระบวนการเฉียบพลันที่มีภูมิคุ้มกัน และการติดเชื้อซ้ำได้ ด้วยความช่วยเหลือของการวิเคราะห์ดังกล่าว ยังเป็นไปได้ที่จะวินิจฉัยการติดเชื้อในครรภ์ของทารกในครรภ์ เป็นที่ยอมรับว่า เมื่อเป็นโรคหัดเยอรมันที่ได้มานั้นแอนติบอดีจำเพาะต่อไวรัส จะปรากฏในเลือดตั้งแต่วันแรกของการเกิดโรค

ซึ่งหมายความว่า คุณสามารถไปพบแพทย์ทันทีหลังจากมีอาการแรกปรากฏขึ้น ท้ายที่สุดแล้ว ยิ่งมีการวินิจฉัยและกำหนดระบบการรักษาเร็วเท่าไหร่ ก็ยิ่งดีเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสตรีมีครรภ์ ความเข้มข้นสูงสุดของแอนติบอดีในเลือดของผู้ป่วยถึงสามถึงสี่สัปดาห์หลังการติดเชื้อ หลังจากนั้นระดับของพวกเขาจะค่อยๆลดลง ในที่สุด แอนติบอดีจะหยุดกำหนดหลังจากสามเดือนเท่านั้น

นั่นคือสามารถตรวจพบได้ในเลือดแม้หลังจากการกู้คืนสมบูรณ์แล้ว โดยไม่คำนึงถึงรูปแบบของการติดเชื้อ หัดเยอรมัน จะพบแอนติบอดีจำเพาะที่มีความเข้มข้นต่ำในเลือดมนุษย์ตลอดชีวิต ภูมิคุ้มกันที่ได้รับการพัฒนา ซึ่งช่วยลดความเป็นไปได้ของการติดเชื้อซ้ำ กรณีของการติดเชื้อซ้ำยังเป็นที่รู้จักในทางการแพทย์ แต่มีสาเหตุมาจากปัญหาเกี่ยวกับระบบภูมิคุ้มกันและเกิดขึ้นน้อยมาก

รูปแบบที่ผิดปกติซ่อนเร้นของโรคหัดเยอรมันมักไม่มีอาการ ดังนั้น การตรวจของนักบำบัดโรคจึงไม่มีความหมาย ในกรณีนี้ การวินิจฉัยที่เชื่อถือได้สามารถทำได้ โดยอาศัยผลการตรวจเลือดเท่านั้น วิธีการวิจัยทางเซรุ่มเป็นข้อมูลมากที่สุดในการตรวจคัดกรองสตรีในระหว่างตั้งครรภ์ และในช่วงระยะเวลาวางแผน ทางที่ดีควรตรวจล่วงหน้าเพราะการติดเชื้อที่ตรวจพบระหว่างตั้งครรภ์ สามารถก่อให้เกิดอันตรายต่อเด็กที่ไม่สามารถแก้ไขได้

ในกรณีนี้ ผลบวกสำหรับการปรากฏตัวของแอนติบอดีต่อไวรัส ไม่รวมความเป็นไปได้ที่จะมีบุตรที่เป็นโรคหัดเยอรมันที่มีมา แต่กำเนิด ท้ายที่สุด ถ้าแม่มีภูมิคุ้มกันเฉพาะก็จะถูกส่งไปยังทารกในครรภ์ ในกรณีนี้ไม่รวมความเป็นไปได้ของการติดเชื้อของทารกในครรภ์ ภูมิคุ้มกันต่อการติดเชื้อยังคงมีอยู่ในช่วงหกเดือนแรกของชีวิตเด็ก ผลลัพธ์เชิงลบเกี่ยวข้องกับการวางแผนการตั้งครรภ์หลังการฉีดวัคซีน

วิธีการที่ให้ข้อมูลมากที่สุดสำหรับการวินิจฉัยโรคหัดเยอรมันในมดลูก คือผลการศึกษาทางเซรุ่มที่ได้รับก่อนสัปดาห์ที่ 12 ของการตั้งครรภ์ ขอบคุณพวกเขา คุณสามารถกำหนดระดับความเสียหายต่อทารกในครรภ์จากไวรัสได้อย่างแม่นยำที่สุด หากมีความเสี่ยงสูงที่จะมีบุตรที่มีความผิดปกติรุนแรง อาจมีการระบุการยุติการตั้งครรภ์ ผลลัพธ์เชิงลบของการวิเคราะห์เพื่อกำหนดแอนติบอดี

จำเป็นต้องมีการตรวจสอบแบบไดนามิกของหญิงตั้งครรภ์ อย่าลืมแสดงการตรวจเลือดเป็นระยะและการใช้ยาที่มีจุดประสงค์ เพื่อป้องกันการติดเชื้อ หากสตรีตั้งครรภ์ทุกระยะซึ่งไม่เคยเป็นโรคหัดเยอรมัน และไม่ได้รับการฉีดวัคซีน พบแอนติบอดีเพิ่มขึ้นสองครั้งหรือมากกว่า แสดงว่ากระบวนการติดเชื้อเฉียบพลัน จะเกิดขึ้นในร่างกายของเธอ นอกจากนี้ ยังบ่งชี้ว่ามีโอกาสสูงที่จะเกิดความเสียหายต่อทารกในครรภ์

การรักษาโรคหัดเยอรมัน ในกรณีที่ไม่ซับซ้อน การรักษาโรคหัดเยอรมันจะจำกัดอยู่เพียงระบบการปกครองที่ประหยัด การแต่งตั้งยาลดไข้และยาลดความรู้สึก การติดเชื้อทำให้เกิดอาการมึนเมาจากร่างกายของผู้ป่วย ดังนั้น การรักษาควรมุ่งไปที่การกำจัดสารพิษออกจากร่างกาย ด้วยการพัฒนาของภาวะแทรกซ้อนจึงใช้ยารักษาโรคร่วมกัน ในผู้ใหญ่กับภูมิหลังของโรคหัดเยอรมันมักเกิดขึ้น

โรคไข้สมองอักเสบ โรคข้ออักเสบ เยื่อหุ้มสมองอักเสบ ในกรณีนี้ การรักษาจะดำเนินการตามแนวทางการรักษาพยาบาลที่ควรจัดให้สำหรับกลุ่มอาการเหล่านี้ สามารถกำหนดทั้งยาเม็ดและการฉีดเข้าเส้นเลือดดำและฉีดเข้ากล้าม ไม่มีการรักษาด้วยยาต้านไวรัสเฉพาะสำหรับโรคหัดเยอรมัน อันที่จริง ไม่นานหลังจากการติดเชื้อ ระบบภูมิคุ้มกันของมนุษย์เริ่มพัฒนาการป้องกันที่เฉพาะเจาะจง

ซึ่งส่งผลให้สามารถเอาชนะโรคหัดเยอรมันได้ มีข้อมูลเกี่ยวกับการใช้ผู้บริจาคอิมมูโนโกลบูลินในหญิงตั้งครรภ์ และอินเตอร์เฟอรอน รีคอมบิแนนท์ในโรคหัดเยอรมันแต่กำเนิด วิธีการเหล่านี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันเทียมต่อไวรัส อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์ไม่พบผลอย่างมีนัยสำคัญในการรักษาโรคหัดเยอรมันที่มีมาแต่กำเนิดด้วยยาเหล่านี้

คุณสามารถเอาชนะโรคหัดเยอรมันได้อย่างรวดเร็วด้วยอาหารพิเศษ ช่วยป้องกันภาวะแทรกซ้อน และปรับปรุงความเป็นอยู่ที่ดีในช่วงระยะเวลาของโรค ก่อนอื่นคุณต้องแยกออกจากอาหารลดน้ำหนักที่ย่อยยาก อาหารทอดและไขมัน อาหารรสเผ็ดฯลฯ ให้ความสำคัญกับผลิตภัณฑ์นมหมักและเนื้อไม่ติดมัน ควรต้ม กินผักและผลไม้สดมากมายรวมทั้งผักใบเขียว

ในช่วงระยะเวลาของโรคควรงดอาหารที่ก่อให้เกิดก๊าซ แป้งและหวาน เพื่อหลีกเลี่ยงภาวะแทรกซ้อน คุณต้องลืมนิสัยที่ไม่ดี บุหรี่และแอลกอฮอล์ พวกเขาระคายเคืองเยื่อเมือกของช่องจมูกและหลอดอาหาร ซึ่งหมดฤทธิ์จากการติดเชื้อแล้ว นอกจากนี้ ยังมีข้อห้ามในการรวมยาและแอลกอฮอล์ ตามกฎแล้ว การฟื้นตัวเต็มที่จะเกิดขึ้นใน 3 ถึง 4 สัปดาห์ ผู้ป่วยจะแสดงส่วนที่เหลือของเตียง

อาการของโรคส่วนใหญ่เกิดจากกิจกรรมที่สำคัญของไวรัส ในการทำความสะอาดร่างกายของสารพิษอย่างรวดเร็ว คุณต้องดื่มน้ำปริมาณมาก 1.5 ถึง 2.5 ลิตรต่อวัน ซึ่งแพทย์จะติดต่อเพิ่มเติม หากผู้ป่วยยังมีภาวะแทรกซ้อน คุณควรติดต่อผู้เชี่ยวชาญของโปรไฟล์ที่เหมาะสมทันที ในกรณีนี้ การรักษาจะมุ่งไปที่การกำจัดโรคที่เกิดขึ้นพร้อมกัน ปัญหาสามารถเป็นได้ทั้งภายใน และความสวยงามตามธรรมชาติ

ในกรณีส่วนใหญ่โรคหัดเยอรมันจะมาพร้อมกับผื่น หลังจากนั้นอาจเหลือร่องรอย ในการแก้ไขปัญหาคุณต้องติดต่อช่างเสริมสวย ร่องรอยของผื่นสามารถลบออกได้ด้วยการผลัดผิวด้วยเลเซอร์ หากคุณกังวลเกี่ยวกับโรคของช่องจมูก ให้นัดหมายกับแพทย์หูคอจมูก นักปอดวิทยาจัดการกับปัญหาระบบทางเดินหายใจ บางครั้งผู้ป่วยมีอาการแพ้เฉพาะบุคคลต่อการติดเชื้อ

ด้วยอาการแพ้อย่างรุนแรงของร่างกาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็ก จึงจำเป็นต้องปรึกษาผู้แพ้ การป้องกันหัดเยอรมัน ทุกวันนี้ วิธีเดียวที่จะป้องกันโรคหัดเยอรมันที่มีมาแต่กำเนิด คือการป้องกันโรคในมารดา ประการแรก จำเป็นต้องดำเนินมาตรการด้านสุขอนามัยที่เป็นที่ยอมรับโดยทั่วไป ในหมู่พวกเขา การแยกผู้ป่วย การห้ามเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่มหรือกลุ่ม งานสุขาภิบาลและการศึกษาฯลฯ

น่าเสียดายที่พวกเขาไม่ได้ผล และในทางปฏิบัติไม่สามารถป้องกันหญิงตั้งครรภ์จากการติดเชื้อได้ แม้ว่าจะลดโอกาสในการติดเชื้อก็ตาม เป็นไปได้ที่จะป้องกันโรคหัดเยอรมันในหญิงตั้งครรภ์ และด้วยเหตุนี้ โรคหัดเยอรมันที่มีมา แต่กำเนิดโดยผ่านการป้องกันโรคเฉพาะ โดยการสร้างภูมิคุ้มกันที่ใช้งานเทียมในระดับประชากร ความถี่ของเด็กที่เกิดมาพร้อมกับโรคหัดเยอรมันที่มีมาแต่กำเนิดคือ 4 รายต่อเด็ก 1,000 คน

ในเวลาเดียวกัน เฉพาะเด็กที่เกิดมาทั้งเป็นเท่านั้นที่รวมอยู่ในสถิติ ไม่นับการแท้งบุตรและพลาดการตั้งครรภ์ที่เกิดจากโรคหัดเยอรมันในมดลูก ตัวเลขเหล่านี้เป็นลำดับความสำคัญสูงกว่าในประเทศที่มีการฉีดวัคซีนป้องกันโรคนี้เป็นประจำ

บทความที่น่าสนใจ : อาการเจ็บคอ สาเหตุของอาการเจ็บคอ โรคไวรัสที่ทำให้เกิดอาการเจ็บคอ